Zaterdag 6 september 2025

Als men de Voetbal.nl app opent op zaterdagmorgen 6 september, waant men zich in de stilte voor de storm. Met een 0 achter elke ploeg is er sprake van een status quo. Achter onze 0 gaat veel schuil. Ambities, dromen en een ploeg die staat te popelen om te laten zien dat zij op jacht zijn naar eerherstel. Precies dat is het mooie van sport. Er zijn winnaars, er zijn verliezers, er zijn doelen die wel of niet behaald gaan worden en emoties die daarmee gepaard gaan. En weet u: het is hoog tijd dat we die opgekropte energie er weer uit gooien! 

In de wedstrijdbespreking bespreekt ondergetekende dat het vandaag eindelijk om het ‘echie’ gaat. Het is tijd dat de maskers af gaan en er zijn geen excuses meer, want vanaf vandaag moet het gewoon gaan gebeuren. Er zijn twee manieren om met die druk om te gaan. We kunnen elke wedstrijd zien als een mogelijkheid om te falen (wat een ploeg vaak niet goed doet) óf we kunnen elke wedstrijd als een gelegenheid zien om aan de wereld te laten zien wat we al kunnen. Wij hebben een voorkeur voor de laatste optie. Maar spanning laat zich soms maar moeilijk geleiden, dus ook als staf zijn we benieuwd hoe ons team met deze druk omgaat. 

Rond de klok van 11:35u treffen we een vriendelijk en bekend gezicht als Max aanstalten maakt om het seizoen écht in gang te fluiten. Ook deze voetbaljaargang is hij een vast gezicht voor onze thuiswedstrijden en daar zijn we erg blij mee. Nadat Maurice heeft laten zien dat hij zeker over de nodige startsnelheid beschikt en hij in allerijl nog de ontbrekende grensrechtervlaggen tevoorschijn heeft getoverd, kunnen we echt gaan beginnen. Bij het eerste fluitsignaal schieten er elf duvels uit een doosje uit de startblokken. Gehuld in het rode warmloopshirt (Den Hoorn hanteert namelijk dezelfde clubkleuren) zetten we de tegenstander direct al flink onder druk. De elf in het veld worden hartstochtelijk aangemoedigd door Roan en Timo, die later in zullen vallen. Ook Alexander – die te maken heeft met een vervelende blessure – staat zijn team aan te moedigen vanuit de dug-out. Grote klasse en het tekent het gevoel dat wij met zijn allen aan het kweken zijn. We maken in de eerste fase van deze wedstrijd een uitstekende indruk. Enthousiast jagen we de tegenstander af, ver- en heroveren steeds snel de bal en weten dan ook aan de bal nog hele leuke dingen te laten zien. Den Hoorn had overduidelijk gehoopt op een iets minder fel Semper Altius en kwam dus van een koude kermis thuis. In die eerste fase hebben we weliswaar heel veel de bal, maar komen we nog wat moeilijk tot uitgespeelde kansen. Telkens zit er een voetje uit Den Hoorn tussen of zijn we net wat te ongeduldig op de speelhelft van de tegenstander. Maar u weet het ook: onder druk wordt alles vloeibaar. Dat geldt ook voor deze wedstrijd. Na een minuut of 12 spelen komt de score dan ook zeer terecht in beweging. Een diepe bal van ons lijkt te worden weggewerkt door de keeper. Hij speelt hem echter in de voeten van Ion, die erg goed staat opgesteld. Meteen is daar de diepte bij de sprintende Tygo die op maat bediend wordt. Een dergelijke kans is aan Tygo wel besteed: 1-0. Enkele minuten later is het mijn trainershart dat enkele maten groeit. Er komt een corner voor ons. Hierop hebben we getraind. Keurig beginnen we op de zestien waarna het team zich bijna natuurlijk verspreid door het vijandelijke strafschopgebied terwijl Milan de bal met militaire precisie laat landen op de gewenste plek. Er wordt op doel gekopt, maar deze bal stuit van de lat terug het veld in. Daar staat onze centrale verdediger Bob die geen seconde twijfelt en de bal tegen de touwen schiet: 2-0. Gek genoeg breekt hierna een fase aan waarin Den Hoorn het initiatief over wil nemen. Nadrukkelijker bemoeien ze zich met het spel, hetgeen ook best af en toe leidt tot een gevaarlijke doelpoging. Gelukkig voor ons staan Dick, Bob, Jiwan en Ayoub hun mannetje en is ook Ruben vastberaden om zijn doel vandaag schoon te houden. Stiekem maken we dan even gebruik van de ruimte die Den Hoorn laat. Tygo onderschept een bal en sprint ermee richting de goal. Hij ziet de volledig vrijstaande Cammy helaas niet (want dat zou het een echte teamgoal maken), maar gelukkig voor ons faalt hij niet in de afronding en maakt er met een droge knal in twee instanties 3-0 van. Voor rust mogen we dan nog een keer juichen en dit keer is het werkelijk een parel van een goal. Een vrije trap wordt door Max toegekend. De bel ligt een meter of 5 naast de zestien. Milan gaat achter de bal staan. Werkelijk schitterend krult hij hem met zijn linkerbaan de verre hoek in: 4-0! Met een glimlach van oor tot oor lopen de spelers van de JO15-1 naar de kleedkamer. 

In de rust krijgen ze – tot hun verrassing – te horen dat we toch nog niet helemaal tevreden zijn. Natuurlijk haast ik me om te zeggen dat de tussenstand fantastisch is, maar er nog wel wat is om naar te streven. Kampioenschappen kunnen namelijk worden beslist op details. Eén goal kan het verschil zijn tussen wel of geen titel, handhaving of degradatie en het wél of niet behalen van je doelstelling. In de kansen die wij hebben gekregen, hebben we toch soms te weinig oog voor spelers die er beter voor staan en dus garant staan voor een goal. Daarnaast hebben we de tegenstander een korte fase laten denken dat ze nog terug konden komen in de wedstrijd. Die fasen moeten eruit als wij aanspraak willen maken op de grote dromen die wij hebben. 

In de tweede helft is het weer even zoeken. Met Roan en Timo is frisse energie binnen de lijnen gebracht. De tegenstander heeft zich ook in kunnen richten op onze manier van spelen. Hierdoor is het dus eventjes weer zoeken naar het ritme. In dat zoeken naar het ritme moeten we een aantal kansen toestaan aan Den Hoorn. Gelukkig voor ons is Ruben nog steeds van plan om zijn doel schoon te houden en grijpt hij een aantal keer goed in. De andere keren hebben we over geluk niet te klagen dat het vizier bij Den Hoorn nog niet op scherp staat, want kansen om ook Den Hoorn op het scoreformulier te zetten zijn er zeker. Als we dan eenmaal het ritme weer hebben gevonden, gaat de machine ook wel weer een beetje draaien. Als de tweede helft zo’n 10 minuten oud is, is het Tygo die de wedstrijd definitief in het slot gooit. De arme keeper van Den Hoorn ziet hem over het hoofd bij het opbouwen en zo krijgt Tygo de bal rond de penaltystip zó in de schoenen geschoven. Zo’n kans geven aan Tygo is gewoon fataal en dus is de 5-0 een feit. Enkele minuten later is het de beurt aan een ander om een podium te pakken, en hoe! Nadat Tygo weg is gestoken, lijkt hij zich vast te lopen in de hoek van het strafschopgebied. Hij slaagt erin om de bal bij Roan te krijgen. Roan heeft al gezien dat de keeper wat ver voor zijn doel staat. Met een schitterende boogbal vindt hij de verre hoek: 6-0. Den Hoorn lijkt zich inmiddels neer te leggen met een nederlaag en dus is het Semper dat de klok slaat. Met bijna voortdurende aanvalsdrift zijn het spelers als Cammy, Tygo, Roan, Timo, Ion, Mischa of Milan die op de deur bonzen. Achterin houden Bob, Dick, Marwand, Ayoub en Jiwan het slot op de deur. De wedstrijd nadert zijn einde, maar de spelers in het rood zijn nog niet tevreden. Zo’n 5 minuten voor tijd is het Tygo die weer eens vuurt op doel. De keeper weet redding te brengen, maar kan niet anders dan een rebound toestaan. Timo komt aanstormen voor die rebound en zo wordt de 7-0 geboren. Als de klok dan écht bijna aangeeft dat de strijd gestreden is, komt er nog een corner voor ons. Dick lijkt de 8-0 binnen te knikken, maar de bal gaat ietsje te ver naar de zijkant. Daar staat Timo weer klaar om het laatste tikje te geven. Net zoals op televisie kijken we eerst even naar de grensrechter, maar als de vlag omlaag blijft is dat reden voor gejuich. Direct daarna besluit Max dat het klaar is en verwelkomen wij de eerste drie punten van deze competitie!

Wat een geweldige start van de competitie voor de JO15-1! En dit is ook zeker reden om met een glimlach op het gezicht door het weekend te gaan. Als coach moet je ook echter de balans bewaken en zorgen dat de volgende wedstrijd weer het speerpunt van de aandacht wordt. Dit zijn drie punten en ze smaken heerlijk, maar het zijn slechts drie punten van de vele punten die wij moeten halen. Het is één horde op weg naar de droom om terug te keren in de Hoofdklasse. Dus – als de glimlach vanaf maandag weer een beetje weg is – gaan we over tot de orde van de dag en gaan we ons voorbereiden op de uitwedstrijd tegen SVH. Ook die tegenstander eist van ons dat we met de grootst mogelijke concentratie moeten spelen. Niet alleen omdat elke tegenstander dat respect verdient, maar ook omdat we niets cadeau zullen krijgen. Eén van de grootste voetballers aller tijden - Diego Armando Maradona - zei het al treffend: “Wanneer mensen slagen, is dat vanwege hard werken. Geluk heeft niets met succes te maken.”

Tot volgende week!