Zaterdag 13 december 2025
Another year over… John Lennon en Yoko Ono zongen er zo’n halve eeuw geleden al over en nu is het een feit. Er ligt alweer een voetbaljaar achter ons en we maken ons op voor de gezellige feestdagen met onze naasten. Maar eerst moet er vandaag gevoetbald worden. En dat is niet zomaar een potje. In onze poule naderen wij de climax. Laakkwartier en ons Semper Altius lijken uit te gaan maken wie de titel pakt. Beide ploegen staan gelijk in punten (waar Semper wel een beter doelsaldo heeft), maar Laakkwartier heeft nog een wedstrijd tegoed. Semper Altius treft vandaag VCS, de hekkensluiter in de poule. Maar onderschatting is geen luxe die wij ons kunnen permitteren, want een gelijkspel of verliespartij is fataal voor onze titelkansen.
Na de warming up zet de scheidsrechter de wedstrijd in gang. En het is makkelijk om te zeuren op een scheidsrechter, maar dan moet je het ook benoemen als het wél goed is (vind ik in elk geval). Deze man zou uiteindelijk een geweldige wedstrijd fluiten. Eerlijk, duidelijk en zeker niet op zijn mondje gevallen. Kortom: ere wie ere toe komt! Terug naar het voetbal. Normaal gesproken neem ik u mee in de druk die Semper Altius op de tegenstander legt. Normaal gesproken vertel ik u over heroïsche lijf-aan-lijf-gevechten om de bal en normaal gesproken spreek ik over de bal die van voet naar voet gaat. Vandaag kan ik dat helaas niet. Niet omdat ik er geen zin in heb, maar simpelweg omdat het niet gebeurt. We zijn namelijk getuige van een Semper Altius dat geen schim is van de ploeg die zij kunnen zijn. We lopen veel te veel met de bal, we zijn veel te angstig in de duels, we combineren niet en we geven zelfs een aantal kansen weg. En natuurlijk is er het vrij lastig bespeelbare veld en een laaghangende zon. Maar dat zijn excuses. Excuses moet je niet maken als je weet dat het niet het veld of de zon zijn die onze keuzes aan de bal bepalen. Op het veld, de zon en vele andere factoren hebben wij geen invloed. Dus moet je maximaal invloed uitoefenen op hetgeen waar je wél invloed op hebt: jouw eigen spel. We leggen dus een zeer matige eerste helft op de mat. Het meest frustrerende speelt zich nét voor rust af. Er is een aanval waarbij we over vele schijven wél combineren. En dan snijden we meteen als een mes door de boter door de verdediging van VCS heen. Helaas leidt dat niet tot een kans. Maar het zien dat het wél kan - maar we het te weinig doen – zorgt voor een aantal extra grijze haren op mijn toch al kortgewiekte koppie.
Bovenstaande galmt in stevige bewoordingen door de kleedkamer in de rust. Daarna kijken we samen naar hoe het beter moet. Meer druk op de bal, zorgvuldiger opbouwen en meer schieten vanuit de tweede lijn om de keeper van VCS onder druk te zetten. Als we naar buiten stappen voor de tweede helft, kun je alleen maar hopen dat je woorden hun kracht hebben gehad. Deze mannen wisten namelijk gelukkig zelf ook al dat het allesbehalve goed was. In de tweede helft zien we een iets getergder Semper Altius dat zich in elk geval niet zonder punten naar huis wil laten sturen. We komen heel voorzichtig tot de eerste kansjes, maar VCS verdedigt fel. Na tien minuten is het dan eindelijk tijd voor een lachje op de gezichten van een ieder die voor Semper is. Milan pikt de bal op en haalt vanaf een meter of 20 fantastisch uit. De bal ploft achter de verbouwereerde keeper: 1-0. Meteen onderneemt VCS actie en schuift de wat meer bepalende speler(s) naar voren. Dat vinden wij niet ingewikkeld, want als we deze jongens afstoppen liggen er mogelijkheden als we de bal naar voren krijgen (waar de bepalende spelers net zijn weg gehaald). Zeker op snelheid liggen er absoluut mogelijkheden. Waar VCS af en toe ook wel aanspraak maakt op een goal met de vele corners die zij mogen nemen, wachten wij geduldig op de kans om de wedstrijd definitief in het slot te gooien. Uiteindelijk is het Mason die het overzicht houdt na een afgeslagen aanval. Hij ziet Tygo vertrekken en heeft een heerlijke steekbal in huis. Tygo is sneller dan de verdediger, gaat op de keeper af en beslist de strijd in zijn voordeel. Met de beslissende 2-0 in het netje kijken we af en toe ook ongeduldig op Voetbal.nl. De uitslag van Laakkwartier – Den Hoorn staat er helaas nog niet op. In de tussentijd kruipt deze wedstrijd – net als het voetbaljaar – naar haar einde. Bij het opbouwen van VCS zit er zo’n twee minuten voor tijd een klein slordigheidje in de opbouw van VCS waardoor Tygo de bal in zijn schoot geworpen krijgt. Hij gaat één op één met de keeper en met een lekkere zaalvoetbalbeweging zet hij hem even te kijk: 3-0. Enkele minuten later klinkt het eindsignaal van de uitstekende scheidsrechter.
Soms speel je wedstrijden die je gewoon snel moet vergeten. Daar is deze er één van. Maar vaak krijg je in dat soort wedstrijden dan ook nog de kater van een nederlaag te slikken. Dat is het positieve van vandaag: we hebben hem alsnog over de streep getrokken. En dat is zeker een compliment waard! Aankomende dinsdag sluiten wij het voetbaljaar af met de laatste training. Maar het toetje is eigenlijk op woensdag 17 december. Dan staat de inhaalwedstrijd tussen RAS en Laakkwartier op het programma. Hier zijn een aantal scenario’s mogelijk:
A) Laakkwartier wint, dan is Laakkwartier kampioen.
B) Laakkwartier speelt gelijk, dan is Laakkwartier kampioen.
C) Laakkwartier verliest, dan is Semper Altius kampioen.
Het is dus zeer spannend. Er is een waar Kerstwonder aan de Albardastraat voor nodig om ons aan de titel te helpen (hoewel RAS echt een goede ploeg heeft). Komt dat Kerstwonder er niet? Dan spelen wij na de winterstop waarschijnlijk nog ‘gewoon’ 1e klasse. Uiteindelijk staat iedere ploeg waar ze horen te staan aan het einde. Dus als er woensdag geen gunstig resultaat komt, waren wij gewoon niet goed genoeg. Zo simpel kan voetbal zijn.
Wat de uitslag woensdag ook wordt: het is tijd om de feestdagen in te luiden. Namens de spelers en staf van de JO15-1 wil ik iedereen fantastische feestdagen wensen en alvast een spetterend 2026! Tot volgend jaar!
