zaterdag 15 maart 2025
De winter en lente zijn in Nederland in een bikkelhard gevecht verwikkeld. Zo nu en dan kun je in een T-shirt prima toeven buiten terwijl op andere dagen de winterjas en handschoenen geen overbodige luxe zijn. Terwijl heel Nederland de lente toejuicht en aanspoort om de winter de genadeklap uit te delen, vindt er vandaag op sportpark ’t Loo een ander gevecht plaats: die tussen de JO15-2 van Forum Sport en onze mannen van Semper Altius JO15-1.
Ik neem u weer even mee naar de huidige stand in de 1e klasse – 02. VELO bezet met een maximale score de eerste plek, gevolgd door RCL en Semper Altius. Beide ploegen staan 5 punten achter met één wedstrijd minder gespeeld. Als je hierbij optelt dat VELO en RCL vandaag tegen elkaar spelen, dan kom je net als wij tot de conclusie dat deze wedstrijd op sportparkt ’t Loo best belangrijk is.
Iets later dan gepland zet de scheidsrechter van dienst de wedstrijd in gang. Dat doet hij op een werkelijk kiezelhard veld wat ook niet echt meer helemaal egaal is. Kortom: even wennen. En dat zijn dan ook precies de woorden die wij aan de eerste minuten moeten geven: even wennen. We kijken zoals wel vaker even de kat uit de boom. Maar waar we – zoals ook vaker – dan na een minuut of vijf ons nadrukkelijker met de wedstrijd gaan bemoeien, blijft dat hier uit. Dat komt mede omdat ons spel doordrenkt is van slordigheid. We zijn niet scherp in onze duels en zijn zeer matig met het inspelen van onze spitsen. Elke bal die achter de verdediging van Forum Sport belandt is te diep waardoor de keeper een makkelijke ochtend tegemoet lijkt te gaan. Gelukkig voor ons staat het achterin wel erg solide. Jayden, Thomas, Jordi en Dani houden Forum Sport redelijk ver van ons doel af waardoor ook Forum Sport nauwelijks gevaarlijk wordt. We noteren slechts enkele afstandsschoten, maar echt druk hoeven we ons er niet om te maken.
De analisten onder ons maken zich al op voor een logische ruststand (0-0), maar daar denkt Dani anders over. Hij gaat achter een terecht gegeven vrije trap staan, zo’n 20 meter van de goal. De keeper is druk doende om zijn muur goed te zetten en posteert zich in de korte hoek. Dat heeft Dani gezien. Hij neemt een aanloop en krult de bal werkelijk fenomenaal de linkerkruising in: 0-1! Gezien het wedstrijdbeeld misschien geen terechte tussenstand, maar daar geeft niemand met een roodwit hart om. Met een kleine glimlach zoeken we de kleedkamer op voor de rust.
Het moet beter. Dat is de rode draad in de bespreking die wij in de kleedkamer hebben. Wat we vooral graag van de ploeg willen zien, is de urgentie. Het verlangen om na deze speelronde de tweede plaats van RCL over te nemen in onze jacht op koploper VELO. Daarvoor zul je beter in de duels moeten komen, zuiniger moeten zijn met balbezit en beter in staat moeten zijn om de aanvallende spelers te bereiken.
Daarnaast liggen er in de formatie van Forum Sport wel wat mogelijkheden voor ons om in overtalsituaties te komen. Met een hoofd vol instructies en een hart vol ambitie stappen we het veld weer op voor de tweede helft.
We zien in de tweede helft een beter Semper Altius. We zien alleen in de tweede helft ook een beter Forum Sport. De duels worden feller en feller. Na een goede start van Semper Altius in de eerste vijf minuten neemt Forum Sport langzaam maar zeker het stuurwiel in handen in deze wedstrijd. We krijgen de bal maar lastig weg en komen eigenlijk nog maar moeizaam van onze helft af. Ook nu verdedigen we echter wel als leeuwen, dus tot écht uitgespeelde kansen komt het niet. En tóch gaat het mis. Na zo’n twintig minuten spelen in de tweede helft komt een grote en sterke middenvelder van Forum Sport in balbezit. Hij mag indribbelen tot een meter of 25 voor degoal en wordt door niemand opgepakt. Dan besluit hij maar om uit te halen.
Met een ziedende streep verrast hij Stijn: 1-1. Natuurlijk applaudisseer je als voetballiefhebber in gedachten even voor de schoonheid van deze goal, maar als coach bezorgt het je grijze haren (hoewel dat met mijn haardos nauwelijks op te merken is). Er is al vaker om gevraagd dit seizoen en het is ook vaker door de jongens afgeleverd: deze situatie vraagt om het rechten van de rug, de borst vooruit te steken en de mouwen op te stropen. En dat doen we. Nadat we bekomen zijn van de schrik, komt er weer kleur op de wangen. Verbeten leveren we hetzelfde (en eigenlijk nog meer) als de tegenstander. We komen er weer een aantal keer gevaarlijk uit.
Na een intrap van Yusuf Gülsoy is het Jayden die op doel kopt. De keeper pakt hem, maar moet een rebound toestaan. Gelukkig voor ons staat Jayden er nog om die rebound tot doelpunt te promoveren: 1-2. Er breekt een fase aan waarin het buigen of barsten is, erop of eronder en de dood of de gladiolen. Het is écht vechten voor het resultaat. Beide ploegen gooien alles in de strijd om aan deze wedstrijd één of meer punten over te houden. Voor de neutrale toeschouwer zal dit voetbalgevecht ongetwijfeld genieten zijn. De coach van de tegenpartij besluit om zijn team meer naar voren te zetten. Hij is echter wel zo vriendelijk om naast mij te komen staan terwijl hij zijn tactische instructies geeft, dus voor ons is het vrij eenvoudig om die tactische omzettingen meteen het hoofd te bieden.
Het pleit lijkt te worden beslecht als Finnley keurig op maat wordt diep gestoken. Hij gaat op de keeper af en omspeelt deze. De keeper grijpt naar wat minder sportieve instrumenten en pakt Finnley in een soort nekklem om hem te stoppen. Hierop reageert Finnley door de keeper van hem af te duwen. Even lijkt de snelkookpan tot uitbarsten te komen, maar de gemoederen zijn weer snel bedaard. Maar al vrij vlot daarna lopen de emoties weer op. Want de scheidsrechter – die overigens verder een prima wedstrijd floot - bestraft niet de keeper voor het neerhalen van een doorgebroken speler en het verijdelen van een 100%-scoringskans, maar Finnley krijgt de gele kaart te zien! Verbijstering alom natuurlijk, maar we moeten door.
Met nog een minuut of 6 op de klok wordt de uitdaging tenslotte alleen maar groter. Forum Sport ruikt bloed en zet werkelijk alles op alles. De druk wordt immens, maar we houden best aardigstand. Het is schitterend om te zien hoe deze groep jongens het verschijnsel druk heeft geaccepteerd als onderdeel van het spel. Waar het misschien eerst vooral verlammend werkte, lijkt deze groep juist op te staan op de momenten dat de druk het hoogst is. Met tien man worstelen we ons door elke tegenaanval heen. Eén minuut voor tijd komen we er nog een keer uit. Yusuf Gülsoy snelt ervandoor aan de linkerflank. Hij is veel sneller dan zijn tegenstander en hij snijdt naar binnen. Met de uitkomende keeper weet hij wel raad en met een bekeken schot in de verre hoek schiet hij ons in veilige haven: 1-3! De ontlading is enorm. Rossel – die inmiddels gewisseld was – trekt een sprint die ik in de wedstrijd nog niet had gezien en mengt zich in het feestgedruis. Toch wel een beetje kippenvel, eerlijk gezegd… Het eindsignaal van de scheidsrechter maakt het feest compleet.
Als ploeg krijg je elke week een hele simpele opdracht mee: goed voetballen. Er zijn echter wedstrijden waarin dat niet lukt. In dat soort wedstrijden zul je moeten vechten. Vechten voor je team, vechten voor je club en vechten om je dromen waar te maken. We hebben al een aantal keer laten zien dat we dat kunnen. Als we daar ook nog eens het vertrouwen uit halen dat deze eigenschap in combinatie met goed voetbal hét ingrediënt is voor succes… Dan staat er geen maat op ons. Op naar volgende week!
