woensdag 26 maart 2025

Een voetbalseizoen kan best grillig zijn. Als coach probeer je altijd rekening te houden met de belastbaarheid van je spelers, maar soms bepaalt het lot anders. Waar we in de maand februari tot tweemaal toe op het laatste moment een afzegging kregen voor een wedstrijd waardoor we wekenlang alleen maar trainden, bevinden we ons nu in een fase waarin we 6 (!) wedstrijden afwerken in 24 dagen. U staat op het punt om te beginnen aan een tweeluik over onze JO15-1. Mannen die hun bekeravontuur voortzetten tegen 5^e Divisie club Nootdorp en een competitiewedstrijd afwerken tegen SJZ.  Mannen die op een missie zijn.

Toen de loting voor de Haaglanden Cup bekend werd, zag je de worsteling op de gezichten van de jongens. Aan de ene kant vonden ze het mooi om tegen een team uit de 5^e Divisie te kunnen spelen, maar anderzijds was de kans dat het bekeravontuur verlengd kon worden groter tegen een tegenstander van iets minder formaat. Maar we leren onze mannen dat ze altijd respect moeten hebben voor de tegenstander, maar geen ontzag. Bewapend met een iets ander tactisch plan dat we normaal gesproken meenemen naar de wedstrijd, bevonden we ons dus op een woensdagavond op het sportpark de Poort.

In de eerste paar minuten van de wedstrijd zagen we een verschijnsel waar we ook wel een beetje op gehoopt hadden: een zekere mate van onderschatting bij onze tegenstander. Perfect voerden we het tactische plan uit, zetten op de juiste momenten druk en stonden gewoon heel erg goed in onze organisatie. Het blijft mooi om te zien dat onze jongens dat kunnen tegen goede tegenstanders (nu ook nog tegen minder goede tegenstander). En geloof het of niet: in de eerste paar minuten heeft Semper Altius het beste van het spel. De spelers van Nootdorp wisten zich geen raad met de gevaarlijke mix tussen bepaalde spelers van hen vrij laten maar juist doorjagen op andere spelers die wij niet aan de bal wilden hebben. Het spel leidt zelfs tot kansen. Helaas voor Finnley, Yusuf Gülsoy en Rayan stond er een goede keeper op doel bij Nootdorp. Een kans of 3 bij elkaar spelen tegen een team dat 2 klassen hoger speelt dan wij is natuurlijk fantastisch. Maar het is niet alleen het druk zetten op de juiste momenten dat goed gaat. Achterin is het Stijn die goed staat te keepen en fanatiek staat te coachen. Ook verdedigen Jayden, Thomas, Dani en Jordi écht als leeuwen. Op het middenveld zetten Rossel, Rayan, Dani en Nick elkaar als dirigenten op de goede plaats. Kortom: Semper is als een machine. Nootdorp weet daar maar weinig raad mee. Natuurlijk zagen we wel de klasse er bij sommige spelers van de tegenstanders vanaf druipen, maar dat bleef in eerste instantie slechts uiterlijke schijn. Het is uiteindelijk een spelhervatting die de opmaat is voor het in beweging zetten van de score.

Bij een corner stond Nootdorp in een iets meer gestructureerde organisatie dan wij. De grootste tegenstander torende na het inbrengen van de bal hoog boven iedereen uit en kopte de bal tegendraads keurig tegen het netje: 1-0. Hierna kwam ook de geelzwarte machine van Nootdorp goed op gang en brak er een fase aan waarin zij hun ritme leken te vinden. Nog altijd stuitten ze op een fanatiek verdedigend Semper Altius, maar zo nu en dan kwamen ze er toch goed doorheen. Dat was ook het geval bij de 2-0. De échte box to box player van Nootdorp bewees zijn waarde door een aanval op te zetten en zelf door te lopen. Wij konden dat niet opbrengen en zo dook hij vrij in het centrum weer op om de voorzet binnen te tikken. De 3-0 was wederom een corner waar de organisatie van Nootdorp gewoon nét even wat strakker was. Dit was ook het geval bij de 4-0. Bij de 5-0 konden we wel weer zien dat Nootdorp veel tijd in het positiespel had gestoken, want bij die goal combineerden ze schitterend door onze verdediging heen.

Wie denkt dat hij een terneergeslagen team of coach trof in de rust, heeft het mis. Ondanks dat de stand 5-0 was, werd er namelijk gewoon uitstekend gevoetbald. Ook met de inmiddels ingevallen Sam en Yusuf stond er een team dat voor elkaar vocht, de tactische afspraken prima na kwam en er gewoon een mooie pot van maakte. En stiekem was het natuurlijk wel prachtig dat er tussen de 5 tegengoals maar liefst 3 spelhervattingen zaten. Er zaten dus maar twee veldgoals tussen die weliswaar positioneel van grote schoonheid waren, maar ook het compliment vormden van hoe de ploeg tot nu toe bezig was. Ondanks de stand stapten we dus met de borst vooruit naar buiten voor de tweede helft.

In die tweede helft was het spelbeeld hetzelfde. Natuurlijk had Nootdorp veel de bal, maar het trof een uiterst gedisciplineerd Semper Altius op hun pad. Niet voor niets was het zo rond de 55^e minuut nog steeds maar 5-0. Inmiddels was Ilyas nog ingevallen en die pakte zijn rol ook met verve (helaas voor hem maakte een overtreding ook weer snel een einde aan zijn wedstrijd). Ondanks dat we goed tegenstand boden, maakten we soms toch wel nét even de verkeerde keuzes. Te veel dribbelen kan op ons niveau al niet, dus laat staan tegen een tegenstander van Divisie-niveau. Dat werd met de 6-0 direct afgestraft omdat we met een dribbel de kans op een 1 tegen 1 bij balverlies toestonden. Binnen enkele minuten daarna leek Stijn de bal perfect te spelen bij een 1 tegen 1 van de tegenstander.

Toch wees de scheidsrechter naar de stip en velde hij hiermee het oordeel over de uiteindelijke 7-0. Hierna werd de sfeer toch wat onvriendelijker. Onze mannen leren dat er respect moet zijn voor de tegenstander. Dat zal ik hen ook altijd blijven leren omdat ik vind dat dit het grootste goed is in deze mooie sport. Soms wordt dat respect alleen niet beantwoord. We zagen dat in deze wedstrijd ook. Als de trainer van de tegenpartij over het veld roept dat tien goals de doelstelling is tegen ons, de grensrechter en wat ouders zich zo nu en dan heel erg met het spel bemoeien en het intimideren niet schuwen, dan weet je dat het respect er even niet is. Gelukkig weten wij dat voetbal een emotioneel spelletje kan zijn en we kunnen allemaal onze dag een keer niet hebben. De 8-0 en 9-0 waren één tegen één situaties waar geen houden aan was.  Dat kwam natuurlijk doordat deze wedstrijd zich in een tempo afspeelde die voor onze jongens niet gewoon is. Onze mannen waren leeg gespeeld en ik denk dat er niemand met een roodwit hart hen dat kwalijk neemt. Ze hebben gevochten als leeuwen en daarmee een indruk achtergelaten waarvoor ik alleen maar diep kan buigen.