zaterdag 10 mei 2025
De spanning (evenals de hitte) is van de gezichten af te lezen als wij rond 14:15u naar buiten stappen voor de warming-up. Op een zonovergoten sportpark Hoekpolder staat vandaag de laatste thuiswedstrijd van seizoen 2024-2025 op het programma. De laatste thuiswedstrijd van een team dat een luxeprobleem heeft. Ik noem dat luxeprobleem uitgestelde vreugde. Misschien doet die diagnose uw wenkbrauwen fronsen. Dat kan ik me voorstellen en leg het u daarom graag uit. Onze JO15-1 heeft vóór deze competitie een doelstelling mee gekregen: eindigen bij de bovenste zes ploegen in deze poule. Deze doelstelling is al behaald en dus reden voor een feestje. Maar de jongens hebben hun oog laten vallen op een hoger doel: een plek bij de eerste twee en dus promotie naar de Hoofdklasse. Zij stellen hun vreugde dus nog heel even uit en focussen zich op wat er komen gaat. Voorafgaand aan deze wedstrijd staan er twee ploegen boven Semper Altius en dat is er één teveel. Beide ploegen (VELO en GSC ESDO) hebben twee punten meer dan wij. De spanning is dus te snijden.
Vandaag treffen we in Nootdorp de volgende horde op de weg naar een voltooiing van de prachtige missie. Een tegenstander die wij – zoals elke tegenstander – niet mogen beoordelen op basis van hun plek op de ranglijst. Wij kunnen namelijk van elke tegenstander winnen, maar op een slechte dag ook van elke tegenstander verliezen. En we weten dat één slechte dag vanaf nu een dikke streep zou zetten door dat door onszelf opgelegde extra doel. Tot de tanden bewapend met ons wedstrijdplan staan we dan ook om 15:00u klaar voor de aftrap. Jacco zet de wedstrijd in gang en meteen zien we een gretig Semper Altius. Er wordt gelijk al scherp geduelleerd, gevochten voor elke meter en de tegenstander wordt diep op eigen helft vastgezet. De ijzersterke opening verrast onze tegenstander en zorgt ervoor dat de eerste minuten als een roodwitte waas langs de tegenstander heen gaan. We komen tot enkele kansjes, maar nog geen momenten waarop de staf en toeschouwers écht opveren. Als de roodwitte storm na een minuut of 5 ietsjes gaat liggen, komt Nootdorp er ook een keer uit. Dit keer zijn wij aan de beurt om verrast te worden, want het blijkt dat Nootdorp beschikt over enkele razendsnelle aanvallers. Direct in de eerste aanval klopt de aanvaller van Nootdorp ons op snelheid en komt één op één met onze keeper. Ditmaal is dat debutant Ruben omdat de pink van Stijn nog altijd in een positie staat waarin je hem niet wil zien staan. Ruben toont zich een koelbloedige kerel, want met zijn voet pareert hij de inzet van de spits. De wedstrijd is nu echt los! Semper Altius behoudt weliswaar de controle, maar de tegenaanvallen van Nootdorp zijn gevaarlijk. We laten soms meer ruimte in onze rug dan verstandig is en daar maken de aanvallers van Nootdorp gretig gebruik van. Zo ongeveer op het moment dat de klok de 8 minuten aantikt, is het dan raak. De linkerspits van Nootdorp is erdoor en treft Jayden op zijn weg. Op snelheid probeert hij zich erlangs te wurmen waarna de tackle van Jayden volgt. Hierin raakt hij zowel bal als tegenstander. Helaas voor ons eerst de tegenstander, dus is het fluitje van Jacco onverbiddelijk, evenals de vinger die naar de stip wijst. De strafschop wordt ingeschoten en Ruben kiest de goede hoek, maar krijgt zijn hand nét niet goed genoeg achter de bal: 0-1. Het antwoord volgt echter meteen daarna. Dani mag een uitbal nemen en slingert deze in één keer voor. Deze wordt door alles en iedereen gemist totdat de bal Sam op zijn weg vindt. Met een heerlijk gedrukt schot vindt hij de verre hoek: 1-1 en we zijn weer terug in de wedstrijd! Gelukkig voor ons is dat het ingrediënt dat we nodig hebben om écht in ons spel te komen. De ene na de andere aanval dendert op het doel van Nootdorp af. Maar ook de zaken die wij trainbaar gemaakt hebben, komen steeds beter naar voren in een wedstrijd. Zo ook het druk zetten. Op een gegeven moment speelt de keeper zijn centrale middenvelder in. Dat zag Rayan aan de lichaamshouding van de keeper al aankomen en dus is hij al doorgestapt. Verbeten komt hij voor zijn man en speelt Rossel in de diepte aan. Met een ziedend schot verschalkt Rossel de keeper en zet ons op een 2-1 voorsprong. Enkele minuten later is Finnley overgestoken en ineens te vinden aan de rechterflank. Hij ontvangt de bal en sprint richting de achterlijn. Of het een schot of een voorzet was wordt in huize Smitskam nog even over door gedebatteerd, maar feit is dat de bal van zijn voet vertrekt, over de verbouwereerde keeper heen gaat en pardoes binnenkant paal binnenploft: 3-1. Zo tekent zich een comfortabele marge af voor onze mannen in het roodwit. Toch zal deze marge vóór rust ietsje minder comfortabel worden. Dat komt met name omdat we de controle een beetje verliezen. Het druk zetten blijkt een in deze temperaturen te lastige opgave, waardoor er een fase aanbreekt waarin Nootdorp simpelweg het beste van het spel heeft. Uiteindelijk breekt ons dat op. Enkele minuten voor de onderbreking wordt de bal namelijk door een speler van Nootdorp tegen de hand geschoten. Deze hand behoort helaas toe aan een speler van Semper die zich in de zestien bevond, dus u raadt het al: penalty. Deze keer wordt de bal in de andere hoek geschoten dan waar Ruben heen duikt: 3-2.
We zijn een beetje ingehaald door de techniek. In mijn tijd moest ik andere clubs bellen voor de uitslagen en hield ik met pen en papier de stand bij. Dat is nu ondenkbaar. In de rust bereikt ons dan ook het bericht dat VELO gewonnen heeft en GSC ESDO gelijk gespeeld. Kortom: er liggen kansen om in elk geval gelijk te komen met één van onze concurrenten. Met nóg meer hoop dan voor deze wedstrijd stappen we naar buiten voor de tweede helft.
In de tweede helft zien we een Semper Altius dat bijna professioneel een wedstrijd uit speelt. Er is absolute controle. Wij dicteren het tempo, zijn verreweg het meest aan de bal en staan slechts enkele aanvallen van de tegenstander toe. Ik moet mijn best doen om de kansjes voor Nootdorp te tellen, maar ik denk dat er slechts een halve kans weg is gegeven. Aan de andere kant stapelen de uitgespeelde kansen zich echter ook niet per sé op. We krijgen enkele kansen om de wedstrijd definitief in het slot te gooien, maar dit duurt toch echt te lang. Hoe langer het duurt, hoe meer de angst erin sluipt dat hij dan aan de andere kant één keer goed zal vallen en een bruut einde maakt aan onze voorzichtige ambities. Zo’n 10 minuten vóór tijd volgt dan toch de verlossing. Finnley ontvangt de bal en snijdt naar binnen. Zijn schot lijkt richting verre hoek te gaan, maar wordt onderweg geraakt en van baan veranderd. Tot onze opluchting valt hij binnen: 4-2. Het nog resterende verzet van Nootdorp is hiermee definitief gebroken. In de minuten daarna weten we de druk steeds weer op te voeren. Dan gebeurt er iets wat sport zo mooi maakt. Er volgt er een voorzet waarbij de keeper moet lossen. Julian – die erg bedrijvig inviel – was er als de kippen bij om ook zijn goal even mee te pikken: 5-2. Maar het is méér dan 5-2. Hoewel degene die hem maakt er wat koeltjes onder blijft (citaat: het was een ***goal), is het voor mij en de mensen om Julian heen een goal die hem zó enorm gegund is. Zijn seizoen loopt niet zoals we dat hadden gehoopt, maar altijd is Julian positief gebleven. Een eigenschap die ik bijzonder waardeer en die dan ook een plek krijgt in dit verslag! Weet u wat ook een plek verdient in dit verslag? Het debuut van Ruben. Als talentvolle keeper van de O14-1 was hij bereid om na zijn eigen wedstrijd bij ons aan te sluiten. Na zijn succesvolle één tegen één was het eigenlijk alsof hij er al jaren stond en ook dat is een groot compliment waard.
Als iets niet goed is, moet je dat als coach benoemen. Jouw spelers leren zo hun verantwoordelijkheid te nemen en weten ook dat er consequenties zijn als ze hun verantwoordelijkheid niet nemen. Daarbij hoort ook dat je het benoemt als het wél goed gaat. En ik kan onze jongens, hun supporters en iedereen die ons een beetje volgt vanuit de grond van mijn hart zeggen dat ik enorm trots ben op deze groep! In dit seizoen hebben we alle facetten van een voetbalseizoen (en misschien wel het leven) doorgemaakt. Als een komeet startten we in de 1e fase waarin we boven verwachting presteerden. In de 2e fase kregen we tik op tik en eindigden we onderaan in de poule. En in deze 3e fase laten we zien dat we groei in de meest brede zin van het woord hebben bereikt. Onze verdediging is de minst gepasseerde verdediging van deze poule. Ons middenveld is in staat om te heersen en heeft het druk zetten bijna tot kunst verheven. Onze aanval is alom gevreesd en rijgt goals aan de lopende band aaneen. En of de jongens nu aan een wedstrijdstarten of juist een wedstrijd afmaken: iedereen is tot op het bot gemotiveerd om dat ene doel na te jagen. Als coach kun je dan niets anders dan trots zijn en blij zijn dat jij daar een kleine bijdrage aan mag leveren. Wij gaan nog twee wedstrijden álles geven. Volgende week wacht een zeer vroege uitwedstrijd bij Rijnsburgse Boys. Als we die goed door komen, wacht er een rechtstreekse confrontatie om de bovenste plekken tegen GSC ESDO. Bent u daar ook bij?
