Zaterdag 18 oktober 2025
Normaal gezien neem ik u door middel van deze woorden in uw gedachten mee naar wat er zich op zaterdag binnen de krijtlijnen afspeelt. Maar voetbal is meer dan dat ene moment in het weekend. Veel wijze lessen uit het voetbal kun je in het leven ook toepassen. Voetbal is voor mij – net als voor mijn spelers – een leefwijze. En met zo’n leefwijze kun je niet anders dan de dagen aftellen totdat de nieuwe competitie-indeling bekend wordt. Want met alleen maar winstpartijen, bijna alleen maar clean sheets en een schiplading aan goals in die 1e fase hopen we de stap te mogen maken naar de Hoofdklasse. Op de zo naar uitgekeken vrijdagochtend gebeurt er….. helemaal niets. Waar het spreekwoord luidt: geen nieuws is goed nieuws, gaat dat voor deze situatie niet op. De A-categorie (waar de Hoofdklasse toe behoort) wordt namelijk op deze vrijdag gepubliceerd. Zit je daar niet bij, weet je dat je nog altijd actief bent in de 1e klasse. Het is dan even een kwestie van door de teleurstelling heen bijten en de les toepassen die je je spelers ook altijd leert: eerst voetballen, dan praten. Wij moeten dus onze wedstrijden in die 2e fase gaan winnen, dan hebben we een vinger in de pap.
Alsof het zo moest zijn, spelen we vandaag tegen een andere ploeg die in de 1e klasse actief blijft. En dat is niet zomaar een ploeg. DUNO JO15-1 is de ongeslagen kampioen van de 1eklasse-04 waar zij met 13 punten uit 5 duels ploegen als Laakkwartier, Scheveningen, Duindorp, Quick en HMSH achter zich hebben gelaten. Als mede-kampioen van de 1e fase is DUNO dus een ploeg die vergelijkbaar is met ploegen die wij zullen moeten verslaan als wij terug willen naar de Hoofdklasse. Vandaag spelen we dus een wedstrijd om serieus te nemen, ook al heeft deze een vriendschappelijk karakter.
Het is zo ver: veld 3 ligt er heerlijk bij, de spelers staan klaar en hebben elkaar een goede wedstrijd toegewenst en Max blaast met een flinke teug adem de wedstrijd in gang. Onze tegenstander laat eigenlijk gelijk al zien dat ze beschikken over een mooie ploeg. Ze combineren kracht met verzorgd combinatievoetbal en zetten ons in de eerste paar minuten in een soort grote rondo. Rustig laten ze de bal van voet tot voet gaan en kijken geduldig of er ergens een gaatje ontstaat in onze linies. De spelers in het rood-wit hebben zichtbaar moeite om mee te gaan in het tempo van de wedstrijd. Ook zijn we wat slordig als we de bal wél hebben, want vaak zijn we deze ook snel weer kwijt. DUNO wordt hiermee eigenlijk in het zadel geholpen. Gelukkig voor ons kunnen we nog wel leunen op onze uiterst solide defensie, want halverwege onze helft stuit DUNO steeds op een ondoordringbare muur. Na een minuut of 8 kantelt de wedstrijd wat. Dat komt omdat wij beter in ons spel komen en gewend zijn aan het ritme van de wedstrijd. Je ziet dat we onze duels meer winnen, dat als we de bal hebben we het veld groot maken en we langer in staat zijn om de bal ook in bezit te houden. Dat leidt tot een wedstrijd waarin er fel gestreden wordt voor elke meter. Beide ploegen zijn niet bang om de grens op te zoeken en dus heeft ook Max een drukke ochtend. Wel gaat het allemaal met respect, zoals het hoort. Het aantal kansen is in het voordeel van Semper Altius. En hier zitten best grote kansen tussen. Tygo heeft een aantal mogelijkheden om de score te openen, maar telkens heeft hij één beweging teveel nodig of ligt de uitstekende keeper van DUNO op zijn weg. Toch slagen we erin om te scoren. Na een minuut of 15 is het Ion die even overgestoken is van de rechter- naar de linkerflank. Hij pikt de bal op en dribbelt uitstekend richting de keeper. Koelbloedig tikt hij de bal langs de uitkomende keeper: 1-0. De goal werkt bevrijdend voor ons, hoewel het ook bij DUNO wel wat teweeg brengt. Er lijkt een boeiend voetbalgevecht te ontbranden op sportpark Hoekpolder. DUNO valt naar hartenlust aan, maar dat doet Semper Altius in de tegenstoten ook. Hoewel ons voetbal wel eens beter is geweest, is het schouwspel zeker de moeite waard. Ongeveer 5 minuten voor de rust is er een corner van DUNO. De bal zeilt het strafschopgebied waar Ruben luidkeels zijn komst aankondigt. Hij tikt de bal uit de doelmond weg, maar deze belandt voor de voeten van een speler van DUNO. OP hem wordt geen druk gelegd waardoor deze de bal eenvoudig in het doel kan plaatsen: 1-1. We zijn weer terug bij af. Dat duurt echter niet lang. Het laatste wapenfeit van de eerste helft is namelijk een nogal kolderieke: na een lange bal van ons zet Tygo druk op de keeper. Deze lijkt de bal weg te kunnen trappen en doet dat ook, maar inmiddels is Tygo al een stuk dichterbij. Hij blokt de bal en via dit blok verdwijnt de bal in de verre hoek van de goal: 2-1. Hiermee zet Tygo zijn seizoenstotaal op 10 goals en dat is natuurlijk een noemenswaardige mijlpaal, zeker aangezien we pas in oktober zitten!
In de rust pakken wij ons inmiddels befaamde (en misschien wel vervloekte) tactiekbord erbij. We zien namelijk dat de tegenstander met drie middenvelders speelt, maar krijgen het toch te weinig voor elkaar om de vrije man op het middenveld te vinden. In de aanvallen waarbij we dat wél voor elkaar krijgen, zien we dat we snel terrein kunnen winnen en diep op de speelhelft van de tegenstander uit kunnen komen. Het lijkt ons dus zeker de moeite waard om hier een verbeterpunt van te maken. Ook het benutten van kansen komt in de bespreking aan bod. De wijze les die wij hieruit moeten trekken, is dat we zakelijk en klinisch moeten worden. Als je twee kansen krijgt, moet er daarvan één in. Voor die verantwoordelijkheid moeten we niet weg lopen. Daarnaast zijn er in onze rijke voetbalgeschiedenis nog geen scheidsrechters geweest die punten toekenden aan het aantal kilometers per uur waarmee je schiet. Een bal hoeft dus niet keihard, maar moet precies geschoten worden. Er zullen straks misschien wedstrijden komen waarin je maar één kans krijgt, dus hier moeten wij mee aan de slag.
In de tweede helft vinden we zeker vaker de vrije man. Maar als je die dan vindt, moet er ook een zekere passnauwkeurigheid gehaald worden. Kortom: je moet zuinig zijn met het balbezit. Dat kunnen we iets te weinig leveren. Maar doordat we zelf wel meer de bal hebben en hem ook steeds vaker met felle(re) duels veroveren, lijken we wel meer de controle te hebben in de tweede helft. De wedstrijd is ons gaan passen als een jas. Misschien oogt hij nog niet helemaal passend, maar hij past en sluit goed. Dat houdt niet in dat DUNO zich onbetuigd laat in die tweede helft. Nee, ze komen er af en toe zeer gevaarlijk uit en houden onze verdedigers echt wel bezig. Maar je merkt in alles wel: dit komt goed. Voorin hebben we nog een aantal kansen om de voorsprong verder uit te breiden. Zo zweeft de keeper van DUNO een schitterende bal van Cammy uit de hoek en spat een ziedend schot van Marwand uiteen op de lat. Aan de overzijde is het naast onze verdediging ook Ruben die een aantal keer gedurfd uit komt en hiermee een doelkans van de tegenstander voorkomt. Na 70 minuten en een beetje vindt Max dat er een einde is gekomen aan deze wedstrijd en slaken de spelers opgeluchte kreten. Dat laatste is voor een coach de bevestiging dat het goed zit met de sleutelwoorden die vanaf het begin van het seizoen al regelmatig rondzingen in de kleedkamer: wíllen winnen!
Een wedstrijd als vandaag laat ons zien dat wij echt wel goed op weg zijn. In de kleedkamer komen we samen tot de conclusie dat het geen wedstrijd was zoals we hem kúnnen spelen, maar we blij waren dat we het resultaat er wel uit hebben gehaald. En dat is volgens mij precies waar het om draait. Want als je wedstrijden wint maar je niet tevreden bent over het getoonde spel, betekent dat dat er nog zoveel ruimte voor verbetering ligt. Met de door de spelers uitgesproken ambitie gaan wij aan de slag. Welke dat is? Daar komen wij later op terug. Weet u het nog? Eerst voetballen, dan praten.Wat inmiddels wel zeker is, is dat de jacht op onze dromen plaats moet vinden via de tegenstanders Vredenburch (t), VELO (u), HDV (t), Den Hoorn (t), Laakkwartier (u), RAS (t) en VCS (u). In de aankomende twee weken leggen we weer de basis voor de hopelijk mooie reis die wij door deze poule gaan maken. Stapt u ook aan boord?